Beste ,
Steeds meer mensen op deze planeet zijn bezig met hun 'bewustzijn'.
En steeds meer zijn we diezelfde planeet aan het uitputten, de natuur erop aan het vernietigen en onszelf intussen ongebreideld aan het voortplanten - en dit nog even los van wat mensen zichzelf en elkaar allemaal aandoen.
'Bewust zijn' noch 'bewust leven' gaat de grote problemen van deze tijd op kunnen lossen.
Althans, niet zo lang we bewustzijn hoger achten dan actie en invloed.
En daar ligt precies een belangrijk probleem, dat Rutger Bregman adequaat beschrijft in een recent artikel over de
verspilling van menselijk potentieel:
Veel 'bewuste' mensen met een 'bewuste' levensstijl, maken zich liever druk over de aard dan over de impact van wat ze doen.
Zo zijn 'ambitie' en 'macht' voor velen een vies
woord geworden. En vinden veel mensen hun 'passie volgen' belangrijker dan de wereld werkelijk een betere plek maken.
Zoals Bregman schrijft: "Als het maar goed voelt. ‘Small is beautiful’, klinkt het dan, of ‘think global, act local’ – alsof het een deugd is om weinig te bereiken.
In sommige kringen lijkt het hoogste ideaal om überhaupt geen impact te hebben. Dan wordt een goed leven vooral gedefinieerd aan de hand van wat je niet doet. Niet vliegen. Geen vlees. Geen kinderen. En vooral geen plastic rietje!
Minder, minder, minder. Het streven is zo’n klein mogelijke voetafdruk met je moestuin naast je tiny house. In het beste geval is je impact zo klein dat je net zo goed niet had kunnen bestaan.
Laat er geen misverstand
over bestaan: het is een uitstekend idee om je kleine acties op te lijnen aan je grote idealen. Maar een goed leven is toch veel meer dan wat je niet doet? Je mag toch hopen dat je op je sterfbed kunt zeggen dat je bijdrage uit meer heeft bestaan dan alles wat je niet hebt stukgemaakt?"
Onze reflectievraag aan jou op deze zondagochtend:
In hoeverre herken je jezelf in bovenstaand beeld?
Ben jij soms ook geneigd om je eigen bewustzijn hoger te achten dan in actie komen?
Om je woorden en intenties meer gewicht te geven dan je daden en de gevolgen daarvan?
Om hoe het voelt belangrijker te
maken dan hoe het is?
En begrijp ons niet verkeerd: het ís ook heel verleidelijk om jezelf het verhaal te vertellen dat je 'lekker bezig bent' omdat je zo 'bewust' leeft, of omdat je 'de toestand van de wereld' steeds beter doorziet!
Maar wat is dat bewustzijn waard als je niet in staat bent om die toestand wezenlijk & constructief te beïnvloeden?
Natuurlijk, je moet érgens beginnen en bewustzijn ís een (belangrijk!) begin, maar voor veel mensen lijkt bewustzijn een einddoel geworden.
Beschouw dit mailtje als een reminder & een uitnodiging om het anders te doen.
Met vriendelijke groet,
Team Taotraining
